فرزندان نازپرورده دشمنان بالقوه اجتماعند!
آنها آزار خواهند دید و مورد تنفر قرار خواهند گرفت.
خیانتی بزرگتر از نازپروده کردن فرزندان وجود ندارد.
منظور از ناز پرورده، فرزندانی هستند که ما والدین برای آنها نقش "گارسون" را ایفا کرده ایم و بدون تلاش به هرچه خواسته اند، رسیده اند.
دنیای واقعی که قرار است فرزندان ما در آن زندگی کنند گارسون ندارد و ما برای رسیدن به خواسته هایمان محکوم به تلاش هستیم.
عادت دادن کودکان به اینکه تلاش کنند و در نتیجه تلاششان پاداش دریافت کنند باید از دو سالگی در کودک نهادینه شود. مثل نرم افزاری که روی کامپیوتر نصب شود.
متاسفانه باورغلطی در برخی از والدین وجود دارد مبنی بر اینکه "کودک باید چشم و دل سیر باشد".
تعدادی از والدین هم چون در کودکی ناکام شده اند و امکانات کافی را در اختیار نداشته اند گمان می کنند باید هر آنچه فرزندشان اراده می کند را فورا برایش فراهم کنند!
چنین باوری مانع تلاش کودک میشود و متاسفانه عادت به گارسون داشتن مثل یک ویروس در ذهن کودک قرار می گیرد، طوری که در آینده نگاه کودک را به این سمت سوق میدهد که دنیایی که به من سرویس نمیدهد جای بدی است و این نگاه طلبکارانه، مانع لذت بردن فرد از دنیا و کوشش برای رسیدن به خواسته هایش خواهد شد.