مهم نیست چه نسبتی با آنان داری و چند ثانیه یا چند روز یا چند دفعه آن‌ها را ملاقات می‌کنی. به محض دیدن‌شان و همنشینی و برخورد هرچند کوتاه با آن‌ها، عطر ناب حضورشان جوری تو را به فضای هرچند دشوار زندگی بر می‌گرداند و تو را امیدوار و راغب می‌کند به دوام آوردن و زیستن، که از توان هر انسان دیگری خارج است.
بعضی آدم‌ها تکه‌ای از حضور خداوند را در نگاه و کلامشان دارند و به محض دیدن یا شنیدنشان، خداوند را به وضوح و از نزدیک‌ترین فاصله‌ی ممکن، حس می‌کنی...